با فلسفه تا تربیت

جمعی از دانشجویان فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه اصفهان

با فلسفه تا تربیت

جمعی از دانشجویان فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه اصفهان

با فلسفه تا تربیت

«با دانشجو فراتر از درس کار کنید. با او ارتباط برقرار کنید؛ او را وادار به کار کنید و زمینه‌های تحقیقی را با او در میان بگذارید. مذاکره علمی بین استاد و دانشجو مطلب بسیار مهمّی است.» مقام معظم رهبری۱۳۸۱/۰۸/۲۲


قراری است بین اساتید و دانشجویان.
اینجا،محلی برای تفکر،تحقیق وتبادل نظرآزاد.
از ابتدای فلسفه تا اوج تربیت.
قرار ما اینجاست...

آخرین مطالب
آخرین نظرات
  • ۸ مرداد ۹۸، ۱۹:۵۳ - Fatih Emlak
    teşekkür
  • ۳۰ آبان ۹۶، ۰۸:۰۴ - پوریا قلعه
    ممنون

گزارش جلسه نوزدهم

دوشنبه, ۲۶ مرداد ۱۳۹۴، ۰۷:۴۶ ب.ظ

 نویسنده گزارش: ساجده رضوی زاده

جلسه ای که در روز یکشنبه ۲۵ مرداد ماه با حضور  آقای دکتر نوروزی و ۹ نفر از دوستان در دانشگاه تشکیل شد، در سه بخش متفاوت مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

در بخش اول در مختصر کلامی دکتر نوروزی به ضرورت صبور بارآوردن فرزندان و دانش آموزان اشاره کردند و این نکته را بیان کردند که عجله خود جزئی از دارایی های انسان است و لازم نیست ما آن را مجددا به او بدهیم و در تمامی عرصه های تربیتی معلمان و والدین سعی در ترویج ویژگی عجول بودن دارند که این برعکس اصول تربیتی صحیح به شمار می رود و آن چه مربیان باید مد نظر قرار دهند رشد ویژگی صبوری در فرد است و ما به عنوان دانشجویان حوزه تربیت باید در فرد یک سرعت مطمئنه ایجاد کنیم تا افراد بتوانند در مسیر صحیح رشد و انتخاب های درست قرار بگیرند.

و در بخش دوم برای ادامه و جمعبندی آگوستین، بخش های دیگری از اعترافات و شهر خدا، تاریخ فلسفه ملکیان، سیر تربیتی غرب کاردان و کتابی از یوستین گوردر که شامل نامه های فلوریا معشوقه آگوستین به او بود، مطرح و مورد بحث قرار گرفت. کلیتی که در اعترافات به چشم می خورد نشان دهنده ناآرام بودن همیشگی روح او و پی جویی حقیقت بر اساس عقل و توانایی خودش، است. او به دنبال ارائه دین مسیح است و اوج تربیت او، یک مسیحی کامل شدن است اما در نوشته هایش عشق به خدا، به انسان های دیگر، به مسیحیت و... مشاهده می شود و بیشتر به نظر می رسد که او یک سرگشته و عاشق و حیران و شاعر باشد تا یک انسان مسیحی و ایمانش هم از روی عشق و عاطفه است. و اما مواردی که در این مباحث بدان اشاره شد سرانجام به این سوال ختم شد که آیا کتاب اعترافات یک نوشته تربیتی است؟ که در نهایت پاسخ ها به نظر می رسد که این کتاب یک الگوی تربیتی است و با هدف اصلاح انجام گرفته است. در شهر خدا نیز بحث ها بر محورهای کلامی بنا شده بود.

و در بخش سوم مقاله هایی با موضوع پیچیدگی بررسی شد. پیچیدگی که تغییر نگرش به پدیده هاست در میانه ی طیفی که یک طرف آن قطعیت و طرف دیگر نسبیت است، قرار می گیرد و دارای درجه های متفاوتی است و اشاره به وجود یک نظم در بی نظمی دارد و پیچیده بودن انسان را در سطوح بالاتر نشان می دهد و عنوان می کند که یک دستورالعمل یکسان برای همه قابل تجویز نیست و انسان غیرقابل پیش بینی است و خیلی از معادلات در مورد جوامع انسانی جواب نمی دهد. پیچیدگی این فرصت را به ما می دهد که در تربیت عمیق تر و بازتر نگاه کنیم. کانت می گوید:« جهان یک سیستم بسته نیست و نمی تواند باشد.» و با توجه به این گفته باید جهان به عنوان یک سیستم باز نگریسته شود و در دنیای تربیت نیز باید باز به انسان نگریسته شود و در قضاوت های سطحی باقی نمانیم.

۹۴/۰۵/۲۶

نظرات  (۲)

در ادامه مباحث این جلسه،دکتر کاردان در کتاب سیر آرای تربیتی غرب:
"در کتاب اعترافات،آگوستین نظام تربیتی زمان کودکی خود و ماجراهایی را که بر وی رفته است با شور و حال خاصی شرح می دهد."
" به نظر آگوستین، هدف تربیت بار آوردن فرد مسیحی حقیقی است."
.........
در این جلسه این برداشت شد که روی نظرات خود پافشاری داریم. اما به نظرم در فضای مباحثه علمی باید چنین بود و البته مراقب بود تبدیل به جدال بیهوده نشود...
سلام بر دوست گرامی
تو بحث یکشنبه با اینکه باهاتون هم نظر نبودم اما خوشم اومد که کوتاه نمیاید آدم تا وقتی که توجیه نشده حق داره دلایلش رو بگه اما اگه توجیه شد ادامش خوب نیست. گرچه یه ذره انعطاف رو لازم میدیدم داشته باشید تو اون بحث خاص. اتفاقاً قبلنام با هم بحث کردیم و من انقدر لذت میبرم که پایه بحث درستید و قضاوتتون بد نمیشه راجع به طرف مقابلتون. دیروز هم تحسین برانگیز بودید همم باهاتون مخالف بودم و هنوزم هستم. شما گفتید کاردان از یه آدمی که هدف اصلیش ترویج دینه فیلسوف تربیتی میسازه! من کار به اون ندارم اما از خوندن باب 9 و 10 اعترافات به این رسیدم که آگوستین با اسقفها و کشیشهای کلیسایی، که معتقدند اعتراف براشون بخشایش به ارمغان میاره، متفاوته. آگوستین میگه: منا چه به اینکه جلو بقیه بخوام اعتراف کنم؟ به کسی چه؟ خدایا من فقط پیش تو اعتراف میکنم. عشقم به تو رو فقط به خودت میگم.
وقتی باب 10 این رو خوندم و گذاشتم کنار حرفی که تو باب 9 راجع به این زده بود که مانویا اگه حضور داشتند من مطمئناً با این شور مناجات نمیکردم؛ تو دلم به آگوستین گفتم: آخه آدم مگه حالت خوب نبود که با این نگرش اعترافات نوشتی؟
و بعد فقط به تأثیر تربیتی کلامش میرسم. روسو هم یک اندیشمند تربیتیه با عقبه ای که تو اعترافاتش اومده. به نظرم هدف روسو تو اعترافات، همون هدفش تو امیله یعنی تربیت. حالا کاری ندارم که قوی بوده یا ضعیف و قضاوتش نمیکنم.
شور و حال کتاب آگوستین یادآور متون صوفیه ایه که مکتب بغدادیند و به صهو(دعا، ذکر، هوشیاری گریه و...) معتقدند اما متعادلتر از بنیانگذارانشونند. کتابهایی که اونا با نثر و نظمی شورانگیز مینویسند برای تربیت مستصوف ها و مبتدیانه. کتابی که هدف تربیت و هدف ترویج مکتب تصوف رو در خودشون تواَمان داره و نمیشه گفت غیر از اینه. ما راجع به سهروردی یا حتی ملاصدرا میتونیم قضاوت کنیم که فیلسوف تربیتی نیستند هر چند از اندیشه شون آرای تربیتی میگیریم اما راجع به آگوستین که شور و حالش رو با قلمی تأثیرگذار که اتفاقاً مغرضانه هم اینگونه نوشته، نمیتونیم قضاوت بین هدف اصلی و فرعی و یه بحثی تو این مایه ها بکنیم. لذا کماکان آگوستین رو یه اندیشمند تربیتی محکم میبینم که هدفش تربیت بوده. حالا اون تربیت یافتگی رو تو ترویج مسیحیت و رد کردن مانویت دیده یکی دیگه تو چیز دیگه. مثلاً غزالی در تربیت اخلاقی و اجتماعی و... صاحب نظره اما تهش حمله به فلسفه و عقل خیلی چیزای دیگه است حالا میتونیم بگیم غزالی هدف اصلیش تربیت نبوده بلکه ترویج نظر کلامی خودش بوده؟ نه. آگوستینم نه. بالاخره تربیت شکل و شمایل و محتوا میخواد با هم منافات ندارن بلکه لازم و ملزومند.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی