علوم شناختی که به طور ساده به صورت «پژوهش علمی درباره ذهن و مغز» تعریف میشود، شاخهای میانرشتهای است که از رشتههای مختلفی مانند روانشناسی، فلسفه ذهن، عصبشناسی، زبانشناسی، انسانشناسی، علوم رایانه و هوش مصنوعی تشکیل شده است و کاربرد وسیعی در رشته های فرعی مانند پزشکی، آموزش و پرورش، جامعه شناسی، سیاست، علوم اطلاعات، ارتباطات و رسانه های گروهی و حتی علوم دفاعی و جنگ پیدا کرده است.
مؤسسات تحقیقاتی و دانشگاههای بسیاری به تحقیق در زمینه علوم شناختی اشتغال دارند و در تلاشند تا راز بزرگترین سرمایه آدمی یعنی «مغز» و «ذهن» را کشف کنند و کارکردهای آنرا به عنوان عالی ترین و پیچیدهترین ودیعه الهی بشناسند. سرمایه گذاری کشورهای پیشرفته در زمینه این دانش نو بسیارچشمگیر است و رقابت شدیدی در دست یابی به اسرار مغز و استفاده کاربردی از آن در میان کشورها وجود دارد.
و برای درک بیشتری از این موضوع و مسائل مرتبط با آن، به مقالات زیر که توسط استاد معرفی شده است، رجوع نمایید.روایت افراطی از هوش مصنوعی و وضوح ناپذیری ذهن
رهیافت های بنیادین فلسفی در هوش مصنوعی
موضع ویتکنشتاین در باب علوم معرفتی
برنتانو و نظریه التفاتی بودن آگاهی
حیث التفاتی ادراک در نظر ارسطو و نتایج عملی آن
رابطه نفس و بدن و رهیافت های موفق و ناموفق آن