نقشه جامع علمی کشور
کارکرد معمول نقشه در پیدا کردن آدرس و مسیر برای رسیدن به مقصدی است. وقتی صحبت از نقشه علمی شود، حتما باید آدرس و مسیر علم را به ما نشان دهد! البته به نظر استفاده از نقشه و راهنما بستگی به افق دید فرد دارد، اگر در مسیر علم آموزی، افق دید در حد گرفتن مدرک و منصب باشد؛ طبیعی هست که به نقشه خاص و کلانی نیاز نیست، اما گاهی افق دید از حد فرد و خواسته هایش بالاتر می رود و چشم اندازی رو به جامعه دارد و گاهی هم از جامعه خویش فراتر و عالم انسانی را فرا می گیرد. نقشه جامع علمی کشور، بر اساس اهداف کلان کشور تدوین شده است. خوب هست، بسته به وسعت دیدمان نگاهی به نقشه کنیم و حتی آن را نقد و ارزیابی کنیم و در ساده ترین حالت، به حکم کنجکاوی و اطلاع نقشه را مرور سریعی کنیم!
«چند تا جوان دور هم مینشینند، میگویند آقا ما نقشهی جامع علمی کشور را با نگاه خودمان میخواهیم فراهم کنیم. البته قول نمیدهیم که حتماً آن نقشهی جامع پاسخگوی نیاز ما به یک نقشهی جامع باشد - ممکن است اطلاعاتشان محدود باشد - اما این گستاخی، این بلندپروازی، این همت، این اعتماد به نفس برای ما خیلی مطلوب و جذاب است.»89/7/14مقام معظم رهبری
«نقشهی جامع علمی با زحمت و تلاش دوستان تکمیل شد و به جایی رسید و یک سند
کاملِ خوب تهیّه شد برای کشور که خیلی مغتنم است. آن کسانی هم که صاحبنظر
هستند، بعد از اینکه نقشهی جامع علمی کشور تهیّه شد، تأیید کردند؛ منتها
این نقشهی جامع علمی باید عملیّاتی بشود که قدم اوّلش، گفتمان سازی است. میشنوم من که دوستانی که به شهرستانها مسافرت میکنند، در
دانشگاههای کشور حضور پیدا میکنند، میگویند بسیاری از اساتید -چه برسد به
دانشجویان- و حتّی مدیران، درست اطّلاعی از نقشهی جامع علمی کشور ندارند.» 94/4/13مقام معظم رهبری
آنچه هست هیچوقت اینها نیست حالاحالاها هم اینا نمیشه. واقع بین باشیم. حالا اینکه نزدیک 90 صفحه رو خوندیم مثلاً بیایم بگیم خب ان شاءالله میخوایم در همین راستا حرکت کنیم اما نکنیم که فایده نداره.