شروع مجدد

بسم الله الرحمن الرحیم

پس از وقفه ای در به روزرسانی وبلاگ «با فلسفه تا تربیت»، که به دلیل مشغله های تحصیلی مسؤولان وبلاگ پیش آمده بود، کار به روزرسانی وبلاگ را از سر میگیریم و منتظر مطالب ارزشمند شما نیز که میتوانید از طریق کامنتی و یا مکاتبه با آدرس ایمیل [e-mail] با ما دز میان بگذارید. هستیم.

نکته: به علت مشغله های استاد گرامی سایر مسائل، جلسات حضوری فعلاً برگزار نمی شود.

برنامه فعلی وبلاگ:

شنبه: نکته ها و بحثهای آزاد تربیتی

یکشنبه: معرفی مقاله

سه شنبه: یک سه شنبه یک کتاب

چهارشنبه: معرفی همایشها، سایتها و مجلات تخصصی

جمعه: قرار جمعه ها

شهادت پدر را تسلیت و شروع پیشوایی ات را تبریک می گوییم...

نقد و ارزیابی

سلام همراهان گرامی

بیش از دو سال از شکل گیری جلسات مطالعاتی "با فلسفه تا تربیت" با محوریت مطالعه آرای فلسفی و تربیتی فیلسوفان کهن و معاصر و همچنین آشنایی و شیوه های پژوهشی، می گذرد. از فروردین 94 نیز با راه اندازی وبلاگ "با فلسفه تا تربیت"، سعی شد پشتوانه مجازی این حرکت علمی نیز راه اندازی، شناسانده و تقویت گردد.

در طول مسیر عزیزانی بطور ثابت و یا موقت همراه "با فلسفه تا تربیت" شدند و البته بدون شک مانایی و استمرار جلسات، مدیون همراهی استاد گرامی آقای دکتر نوروزی است که برغم مشغله های بی اندازه خویش، فرصتی را جهت رشد و تعالی علمی دانشجویان رشته فلسفه تعلیم و تربیت فراهم نموده اند.

از تمامی عزیزان، چه استاد بزرگوار و چه دانشجویان(خصوصاً دانشجویان پیشگام)، سپاسگزاریم و همگی را به مشارکت جدی در نقد و ارزیابی همه جانبه عملکرد گروه بعنوان دیدگاه و ذیل همین متن، فرامی خوانیم. باشد که با راهنمایی های صادقانه، با مصداق و دقیق خود، زمینه رشد کمی و کیفی طرح را فراهم نماییم.

پیشاپیش از مشارکت شما سپاسگزاریم

امروز...

زهرا بهانه ای ست که عالم بناشود

او آمده که مادر آئینه ها شود...

سلام مادر

تربیت عقلانی بصیرت گرا

نظریه تربیت عقلانی بصیرت گرا

Insight-oriented Rational Education Theory (IRET)

این نظریه، حاصل پژوهشی بنیادی است که عهده‌دار تحلیل معناشناختی مفهوم تعقل و بررسی اهمیت و نقش آن در متون موثق اسلامی است و ضمن بررسی‌های توصیفی–تحلیلی با رویکردی فلسفی، حاصل آمده است. بر اساس این نظریه، در فرهنگ اسلامی، عقل و پدیدار آن یعنی تعقل، از معنایی ویژه برخوردار است که در فرهنگ‌های دیگر همتایی ندارد. این معنا که صرفا از طریق تبیین مفهوم عقل در متون موثق اسلامی قابل حصول است، تمایز میان عقل نظری و عملی را امری اعتباری می‌داند.

به اعتقاد من، در متون اسلامی، عقل به عملکرد آن معنا می‌شود؛ بنابراین شناخت عقل، منوط به شناخت تعقل و به تبع آن، کردار عقلانی(یعنی اتخاذ روش عقلانی) است. مطابق این برداشت، تعقل، از چنان اهمیت و نقشی برخوردار است که می‌توان ادعا کرد: تربیت اسلامی، تربیت عقلانی است. بدین معنا که هدف اساسی آن، پرورش تعقل و روش اساسی آن، روش عقلانی است.
معتقدم که با تبیین مفاهیم «تعقل»، «تربیت عقلانی» و «بصیرت»، امکان تدوین یک نظریة اساسی در تعلیم‌وتربیت‌اسلامی را برای سازمان‌دهی و تسهیل عمل تربیت فراهم ‌میکند. مطابق این نظریه، برای یک مربی مسلمان، «یادگیری نافع» و «نافعیت یادگیری»، متکی و مبتنی بر اصول و موازینی برگرفته از اسلام است. در این نوع تربیت، آموزش(یا به تعبیر من «تدارک تربیت») به منظور ایجاد نوعی از یادگیری صورت می‌گیرد که مورد تأیید و تأکید آموزه های مندرج در منابع موثق اسلامی است. این کلی‌ترین تعریفی است که می‌توان از تربیت اسلامی ارائه داد اما ارائة تعریفی دقیق، صرفا منوط به برقراری ارتباط منطقی میان دو مفهوم «تربیت» و «تعقل» است

یک سه شنبه یک کتاب

کتاب زندگی

در آخرین سه شنبه سال

کتاب عمرمان را ورقی بزنیم

و قصه هایی که آفریدیم را بخوانیم

که چرا و چگونه گذشت؟!

لحظه ها می گذرد
آنچه بگذشت، نمی آید باز
قصه ای هست که هرگز دیگر
نتواند شد آغاز...
سهراب سپهری

فاطمه زیباکلام، استاد فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران درگذشت

به گزارش خبرنگار مهر، فاطمه زیباکلام، استاد دانشگاه تهران و عضو انجمن فلسفه و تعلیم و تربیت ایران که بر اثر بیماری ناگهانی در بیمارستان بستری بود، دار فانی را وداع گفت.

این استاد رشته فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران، دارای تألیفات و ترجمه های شاخصی در حوزه مبانی فلسفی تعلیم و تربیت بود از جمله: وایتهد و تعلیم و تربیت، مکتب فلسفی و تربیتی لندن، اسلام و لیبرالیسم آموزشی، مبانی فلسفی آموزش و پرورش ایران، نظریه آموزش و پرورش آزاد، در آمدی بر آموزش و پروش اخلاق، فلسفه تاریخ و نقش آن در تدریس تاریخ.

از دست دادن فردی در جامعه علمی تمام کشور و نیز نسل های بهره مند از او را در سوگ می نشاند و می شود یک جای خالی که پر نمی شود ولی نبودنش حس می شود و یادش در اذهان باقی خواهد ماند.

وبلاگ با فلسفه تا تربیت این ضایعه را بر خانواده ایشان و تمام سوگوارانشان تسلیت عرض می کند و آرزوی صبر برای دانشجویان، اساتید و بازماندگان این عزیز درگذشته را دارد و امید است که روحشان قرین رحمت و شادی باشد.

إنا لله و إنا إلیه راجعون...

وبلاگ  با فلسفه تا تربیت

تازه های نشر در علوم تربیتی

ترجمه انگلیسی کتاب فقه تربیتی آیت الله اعرافی

مراحل مقاله نویسی

امروز...

وطنم ای شکوه پابرجا

در دل التهاب دورانها...

می شود با تو دل به دریا زد

می شود با تو دل به دنیا بست

اولین نشست علمی تخصصی گروه انشا و نویسندگی

نوشتن در اسارت خواندن

خلاصه متن سخنرانی دکتر خسرو باقری
دانشگاه تربیت مدرس- 7 اذر 94

نوشته خانم حمیده فرحبخش

برگرفته از گروه رویکرد اسلامی عمل در شبکه اجتماعی تلگرام

 

موضوع سخنرانی نوشتن در اسارت خواندن بود. عنوان بحث یک پارادوکس بود. به نظر دکتر باقری وقتی می خواهیم چیزی بنویسم اگر اول برویم سراغ خواندن، اسیر می شویم در دام خواندن و دیگر نمی توانیم از ایده های خودمان بنویسیم. سخنرانی در مورد این بود که چگونه یک نوشته اصیل داشته باشیم؟ نوشته اصیل هم نوشته ایست که در آن عنصر آفرینندگی باشد. اما ما در این زمینه دچار آسیب شدیم. بعد استاد در مورد عوامل این آسیب بحث کردند که 1- اول تقدم خواندن بر نوشتن بود. 2- کثرت نوشته ها در عالم مجازی که فرصت فکر کردن را از ما می گیرد و ما تسلیم نوشته های دیگران می شویم. 3- بد خواندن، که ما منفعلانه یک متن را می خوانیم بدون خواندن همدلانه و خواندن انتقادی و خواندن خلاقانه 4- بد نوشتن که زود دست به قلم می بریم و عجله می کنیم.. بعد استاد مراحل خوب نوشتن را توضیح دادند که 1- اول ننویسیم. اول خوب فکر کنیم و ایده هایمان را مشخص کنیم با فکر فردی یا همکاری. بعد بنویسیم. 2- نخوانیم و بنویسیم، ایده های خام خود را جدی بگیریم و آن ها را نگهداری کینم و سازماندهی و پرورش بدهیم و 3- بخوانیم و بنویسیم، یعنی در این مرحله  خواندن آثار دیگران را آغاز کنیم و خوب بخوانیم (همدلانه، انتقادی، و خلاقانه) 4- بی محابا بنویسیم. ترس را کنار بگذاریم و  بنویسم و پاره کنیم دوباره بنویسیم 5- کتاب بسته بنویسیم- پس از مراجعه به کتاب آن را ببندیم و بعد بنویسیم. 6- نگارش نخست را نوشتنی بخوانیم. یعنی با دقت بخوانیم. ایده هایمان را اصلاح کنیم. از دیگران بازخورد بگیریم. مرحله آخر هم نگارش نهایی است. اینکه اصول نگارشی را رعایت کنیم.

با تشکر از خانم رجبی

السلام علی الحسین و علی العباس الحسین...

از پا حسین افتاد و ما بر پای بودیم 

زینب اسیری رفت و ما بر جای بودیم

در برگریز باغ زهرا برگ کردیم 

زنجیر خائیدیم و صبر مرگ کردیم

چون بیوه گان ننگ سلامت ماند برما 

تاوان این خون تا قیامت ماند برما

(علی معلم)

خلاصه جلسه سخنرانی پروفسور دینانی در دانشگاه اصفهان

رابـطـه عقـل و دیـن

تهیه و تنظیم: شهناز شهریاری نیسیانی

دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه اصفهان

سخنرانی جناب پروفسور غلامحسین دینانی مورخ 26/8/94 با محوریت موضوع رابطه عقل و دین در تالار صائب دانشگاه اصفهان برگزار گردید. مباحث مورد نظر جهت بحث عبارت بود از: تکلیف عقل و دین چیست ؟ جایگاه عقل در حوزه تفسیر دین چیست؟ قلمرو آن چیست؟ حجیتش چه مقدار است؟ آیا دین بدون عقل معنی می‌دهد؟ و اینکه از آن طرف خیلی از افراد داعیه دارند که هر چیزی را که عقل نفهمد دین نیست و کأن عقل خودبنیاد است.

حق شرح و تفسیر مباحث فوق چنانچه جناب استاد در پایان سخنرانی متذکر شدند به دلیل محدودیت وقت آنچنان که باید ادا نشده است. متن ذیل گزارشی است از سخنرانی جناب استاد و پاسخ ایشان به پرسش‌های دانشجویان حاضر در جلسه. 

در آستانه یک ساله شدن جلسات گروه

سال گذشته در همین ایام بود که جلسات هفتگی ما با آقای دکتر نوروزی شروع گردید و هفته ای یکبار دور هم جمع شدیم و به مطالعه و مباحثه مطالب مرتبط با رشته پرداختیم.  این جلسات برای تک تک اعضا محاسن و برکاتی داشت.

 نزدیک هشتاد درصد مطالبی که مطالعه شد برای دانشجویان ارشد و با درصد کمتر برای دانشجویان دکتری، جدید بود. مطالب در یک موضوع منحصر نبود و مخصوصا در اواخر، در حوزه های مختلف مطالعاتی صورت گرفت. جلسات هر چند وقت یکبار، توسط استاد مورد نقد و ارزیابی قرار می گرفت و بنا بر نیاز دانشجویان موضوع و مطلب، اضافه می شد. برگزاری جلسات به صورت بحث و گفتگو، توان مباحثه را در بین ما دانشجویان تقویت کرد. از محضر اساتید خارج از دانشگاه اصفهان بهره مند شدیم و بسیاری از محاسن و برکات دیگر که شاید در آینده بهتر متوجه شویم.

در اینجا وظیفه خود می دانیم که از حضور ثابت آقای دکتر نوروزی صمیمانه قدردانی نماییم، که اگر حضور  استاد نبود، مطمئنا امکان استمرار جلسات به راحتی مهیا نبود. حضور بی چشمداشت و بی منت،  علیرغم مشغله های گوناگون  و  هدایت و راهنمایی گروه و  ارسال مطالب جدید و متنوع  برای مطالعه، همگی شایسته قدردانی است.

و  از همه  دوستان زیر  که در طول این مدت در کنارشان  بودیم،   تشکر می کنیم که  از این با هم بودن ها، تجربه کسب کردیم.

خانم ها منیره عابدی، طاهره رجبی، زهرا عسگری، شهنازشهریاری، مرضیه عابدی،زهرا  اسحاقیان، فروزش فریدی زاد، ساجده رضوی زاده،زهرا نادری، مریم خاقانی، فاطمه داوری، راضیه بدیعیان، فاطمه هاشمی و دوستانی که در حد یک یا چند جلسه میهمان ما بودند: آقای میرهادی و میرزایی،خانم ها مهدیانی و آیتی و  خیر مقدم به دوستان جدیدی که علاقمند به همراهی گروه هستند.

 امام صادق (ع) می فرمایند: مبادا عملی را بر خود لازم گردانی و زیر یکسال قطعش کنی. خوشحالیم و خداوند را شاکر،  که این عمل به مرز یک سالگی رسید.

روز استاد

نشسته اید بر شانه های باران و از قلمتان آفتاب می تراود

آسمان صاف اندیشه هایتان، شعر بلندیست که دانش و بینش را قافیه ساخته

تا روزهای روشن فردا ردیف شوند...

و ما

به پاس همه آنچه از شما آموختیم، تنها می توانیم برایتان

از خدای اندیشه های سبز، بی دریغترین نگاهش را بخواهیم

دلتان لبریز از آرامش بخش ترین معرفت

به قلم: منیره عابدی

 
به احترام اساتید هسته فلسفه تعلیم و تربیت دانشکده:

دکتر حسنعلی بختیار نصرآبادی

دکتر رضا علی نوروزی

دکتر محمد حسین حیدری

دکتر محمد نجفی

و همه معلمان و اساتید بزرگوارمان

عیدتان مبارک

روزتان گرامی

نظر خواهی

سلام دوستان.

در مدت کوتاهی که وبلاگ را به صورت آزمایشی شروع کردیم  استقبال دوستان عزیز و همراهی استاد محترم آقای دکتر نوروزی  برایمان نقطه قوتی در ادامه دادن راه بود. بی شک نیاز ما به دانستن  و تفکر بیشتر ، بر هیچ دانشجویی پنهان نیست. فراهم شدن زمینه ای برای تعامل بیشتر اساتید و دانشجویان هم  گمشده ای در نظام تعلیم و تربیت ماست .دراین راستا قصد داریم با حضور دانشجویان رشته و حتی سایر رشته های دیگر و  با همکاری اساتید محترم قدمی رو به پیشرفت برداریم.

هم اکنون بر خود لازم می دانیم که قبل از شروع رسمی تر کار،  بعد از ایام تعطیلات، پیشنهادات و انتقادات سازنده شما را هم مد نظر قرار دهیم تا بتوانیم مسیر آینده را بهتر تعیین کنیم. پیشنهادات خود را در ارتباط با موضوعات مورد نیاز  به اطلاع ما  برسانید و هر نظر و انتقاد دیگر دارید مطرح نمایید.

ممنون از همراهی شما

از گذشته تا کنون

اولین جرقه تشکیل این گروه با اعلام همکاری استاد و وقت گذاری ایشان در تابستان سال گذشته رقم خورد. انجام مطالعات در موضوعاتی که در کلاسهای رسمی کمتر به آن پرداخته می شد.

اولین پیشنهاد، بررسی اندیشه های اندیشمندان فلسفی غرب بود. اندیشه های فیلسوفانی از نحله های مختلف فلسفی  مانند هابرماس، جان آستین،جان سرل، سوسور، هگل و اندیشه های از چین و هند و ایران باستان مطالعه شد. سپس بنا بر نیاز دانشجویان و ضعفی که در حوزه روش تحقیق در بعد نظری و عملی احساس می شد، به مطالعه این موضوع هم پرداخته شد. مباحثی حول روش تحقیق از جمله روش قیاسی،پدیدارشناسی،تحلیل محتوای کمی و کیفی و فراتحلیل مطالعه شد و همچنین  در مورد خواستگاه نظری مباحث روش تحقیق با شروع از ارسطو و سپس هرشل، بیکن، حلقه وین،هرمنوتیک دریدا ،گادامر ، هایدگر و فوکو ، لاکاتوش، فایرابند به صورت اجمالی مطالعاتی صورت گرفت.

در طول این مدت اگر چه استقبال دانشجویان متفاوت بود، اما حضورثابت استاد و وقت گذاری ایشان در بین مشغله های زیاد خود، دلیل اصلی استمرار این گروه  خودجوش بود.

و هم اکنون در ادامه، این گروه سعی دارد با تلاشی متفاوت تر وارد حوزه های مختلف رشته فلسفه تعلیم و تربیت در عرصه نظر و عمل شود.

در حوزه هایی مانند فلسفه غرب، فلسفه اسلامی، تربیت اسلامی و روش شناسی در فلسفه تعلیم و تربیت به بررسی دانش موجود در رشته و کشور و جهان با نگاه تحلیلی و انتقادی بپردازد.

این وبلاگ ضمن اطلاع رسانی از جلسات گروه، به ارائه محتواهایی مرتبط با رشته خواهد پرداخت و همچنین مباحثی را به بحث و نظر خواهد گذاشت.

به لطف و یاری خداوند.

سرآغاز

شنیده ایم کار فلسفه مواجه انسان با «هستی» است.

و شنیده ایم که فلسفه فهم دقیق گفتار و عبارات است.

و خوانده ایم که فلسفه عقلانیت آدمی را شکوفا می کند و فلسفه ورزیدن را به او یاد می دهد.

خوانده ایم که سقراط گفته است:« زندگی بدون تفکر و تامل، زندگی نیست و ارزش ندارد.»

و خوانده ایم کلام ارسطو را که گفته است:« افلاطون عزیز است، حقیقت اما عزیزتر»

و شاید باور داریم راهی که باید برویم، راهی است که مطلوبش کشف یا فهم حقیقت است.

و شنیده ایم که فیثاغورث میدان زندگی را به میدان مسابقه ای تشبیه کرده که سه گروه بازیکنان، فروشندگان بلیط و تماشاچیان در آن حضور دارند و در این میدان گروه آخر فلاسفه اند؛که از بالا به میدان بازی نگاه می کنند و قضاوت می کنند.

تماشایی از سر ذوق و فهم!

و این تماشا مختص آدمیست که نگاهش با اندیشه اش همراه است.

و در پرتو این اندیشیدن پرسش آغاز می شود.

چگونگی؟ چرایی؟ چیستی؟و...

و این سرآغازیی است برای شکوفایی

و شکوفایی راهی بسوی حقیقت

با نامت و یادت و راهنمایی ات

یا رب.