«وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً؛ و آن هنگام که پروردگارت به فرشتگان گفت: من در زمین جانشینی (نماینده ای) قرار خواهم داد.»( بقره/ آیه 30)
اهمیت و ارج زندگی در همین است که موقت است،
تو باید جاودانگی خودت را در جای دیگری نشان بدهی،
و آن جا «انسانیت» است!
"فریدون مشیری"
پروردگارا
به من آرامش بده
تا بپذیرم آن چه را که نمی توانم تغییر دهم
دلیری ده
تا تغیر دهم آن چه را که می توانم تغییر دهم
بینش ده
تا تفاوت این دو را بدانم
و مرا فهم ده
تا متوقع نباشم دنیا و مردم آن مطابق میل من رفتار کنند
حضرت فاطمه سلام الله علیها: إلهى وَ سَیِّدى، اءسْئَلُکَ بِالَّذینَ اصْطَفَیْتَهُمْ، وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فى مُفارِقَتى اَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شیعَتى، وَشیعَةِ ذُرّیتَى.(کوکب الدّرىّ: ج 1، ص 254.)
خداوندا! به حقّ اولیاء و مقرّبانى که آنها را برگزیدهاى، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ایشان، از تو مى خواهم گناه خطاکاران شیعیان و پیروان ما را ببخشى.
به یاد ماه دوازده...
رفیق حادثه هایی به رنگ تقدیری
اسیر ثانیه هایی شبیه زنجیری
در این رسانه ی دنیا میان برفک ها
نه مانده از تو صدایی نه مانده تصویری
رسیده سن حضورت به سن نوح اما
شمارِ مردم کشتی نکرده تغییری
هزار جمعه ی بی تو گذشته از عمرم
هزار سال پیاپی دچار تأخیری
شبیه کودکِ زاری شدم که در بازار...
تو دست گمشده ها را مگر نمی گیری...؟
کاظم بهمنی
وَلَقَدْ کَرَّمْنَابَنِیءَ ادَمَ... وَ فَضَّلْن'هُمْ عَلَی' کَثِیرِ مِمَّنْ خَلَقْنَاتَفْضِیلاً
«و ما فرزندان آدم را بسیار گرامی داشتیم... و بر بسیاری ازمخلوقات خود برتری و فضیلت بزرگ بخشیدیم.» سوره اسراء، آیه 70
سپیده که سر بزند
در این بیشه زار خزان زده
شاید گلی بروید
مانند گلی که در بهار روییده
پس به نام زندگی
هرگز مگو هرگز
( لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ: که ما انسان را در رنج آفریدیم/ سوره بلد آیه 4)
خاک تو آن روز که می بیختند
از پی معجون دل آمیختند
خاک تو آمیخته رنجهاست
در دل این خاک، بسی گنجهاست
قیمت این خاک به واجب شناس
خاکسپاسی بکن، ای ناسپاس!
(نظامی)
*سالروز دمیدن فجر پیروزی انقلاب اسلامی و همراه شدن اراده ملت با عنایت حضرت حق، بر شما مبارک*
«وَ الَّذینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ [مومنون/3] و آنها که از لغو و بیهودگى روىگردانند»
یکی از موانع کمال و رسیدن به سعادت و رستگاری اشتغال به کارهای لغو و بیهوده است. کسانی که در دنیا نتواستهاند مرز میان کارهای خوب وکارهای لغو و بیهوده را جدا کنند خود را از درجات سعادت محروم ساخته است.
منتهای سعادت، این است که آدمی در ناحیه عمل، دارای نیکوترین عمل ها باشد.
(شهید مطهری)
«و اعتصَموا بِحَبل الله جَمیعاً ولاتَفرّقوا واذکُروا
نِعمت الله عَلیکم إِذ کُنتم أَعداءً فَألَّفَ بَین قُلوبکم فَأَصبحتم بِنعمته
إِخواناً و کُنتم عَلی شَفا حُفرة مِن النّار فَأَنقذکم مِنها کَذالک یُبیّن اللهُ
لَکم ایاته لَعلّکم تَهتدون؛ آل عمران / 103
همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود
یادکنید؛ آن گاه که دشمنان یک دیگر بودید, پس میان دل های شما اُلفت انداخت تا به
لطف او برادران هم شدید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید. این
گونه, خداوند, نشانه های خود را برای شما روشن میکند؛ باشد که شما هدایت یابید».