این مقاله نگاهی انتقادی
به رویکردهای موجود در روشهای پژوهش تربیتی دارد و با دلایل و استدلالهای
علمی و فلسفی، مشکلات ترکیب پارادایمهای کمی و کیفی در روشهای ترکیبی را مورد بحث قرار می دهد. سپس برای حل مشکل، سیستم نمادین
متفاوتی ،با فرم منطقی متفاوتی را برای توصیف پدیده های تربیتی، پیشنهاد می دهد
:
پارا کمی گرایی. نظریه ی پارا کمی رویکردی است درارتباط با
رابطه نزدیک بین پارادایم و روش، با استفاده از رئالیسم استعلایی پست پوزیتیویستی(برتر از تجربه) به عنوان یک آغاز فلسفی برای روش شناسی پژوهش (روش تحقیق) و استفاده از
سیستم منطق عملیاتی یا سیستم منطق فازی، به عنوان منطق پژوهشهای علمی در تربیت.
با تشکر از خانم زهرا عسگری بابت ترجمه چکیده مقاله و تشکر از راهنمایی های استاد
جهت اطلاع بیشتر در مورد این روش به اصل مقاله رجوع نمایید.
دریافت Para-quantitative Methodology:
Reclaiming experimentalism in educational research
by BAKHTIAR SHABANI VARAKI , ROBERT E. FLODEN, TAHEREH JAVIDI KALATEHJAFARABADI
همچنین این مقاله توسط Laura McInerney سردبیر مجله schools week نقد و بررسی شده است که در وبلاگ شخصی آقای دکتر شعبانی به آدرس http://bshabani2.blogfa.com/1393/12 قابل دسترسی می باشد.
پ.ن:
با تشکر از استاد محترم، آقای دکتر شعبانی که با ورود به وبلاگ و نظر خصوصی خویش، ما دانشجویان را در اصلاح ترجمه و فهم بیشتر مقاله خود یاری کردند. با اجازه ایشان و برای اطلاع دوستان توضیحات استاد در ادامه خواهد آمد:
«سلام. از توجه شما به مقاله اینجانب و همکارانم تشکر می کنم. فقط یادآوری می
کنم معادل مناسب برای Paraqantitative پاراکمی است. فرا معادل meta است و
ناظر به عزیمت به فراسوی یک قلمرو عینی یا معرفتی است. معذالک پاراکمی
گرایی با ابتنا به نظام منطق عملیاتی قصد دارد کمیت را در عرصه مطالعات
اجتماعی و تربیتی حفظ کند و در عین حال با انفصال از منطق ارسطویی دغدغه
زبان طبیعی مورد نظر طرفداران پژوهش کیفی را نیز مورد توجه قرار می دهد.
بنابرای پارا یا پیرا هر دو مناسبند. متشکرم شعبانی»
دریافت- متن گزارش کارگاه پژوهش