یک سه شنبه، یک کتاب
هستی و زمان
نویسنده: مارتین هایدگر
مترجم: سیاوش جمادی
تعداد صفحه: 928.
هستی و زمان یا وجود و زمان (به آلمانی: Sein Und Zeit) کتابی
از مارتین هایدگر است که آن را مهم‌ترین اثر فلسفی قرن بیستم نامیده‌اند. برخی آن
را به بمبی در عالم فلسفه مانند کرده‌اند. گفته‌اند که حتی منتقدانش از تأثیر این
کتاب در امان نمانده‌اند.
کتاب هستی و زمان هایدگر از یک مقدمه و یک بخش تشکیل شده‌است. هایدگر در مقدمه این کتاب به ضرورت پرداختن به پرسش دربارۀ بودن یا هستی اشاره می‌کند. وی این ضرورت را بر دو پایه وجودشناسی و بودنی تشخیص می‌دهد. بر پایه اول موضوع اصلی خود بودن است و انسان نیز از آن منظر دیده می‌شود. بر پایه دوم منظر بودنی هااست که محور است. بخش اصلی کتاب خود مشتمل بر دو بحث کلی است یکی تحلیلی بنیادین زیستنده (Dasein) و دیگری زیستنده و زمان هر یک از این دو بحث کلی از شش فصل تشکیل شده‌اند. در فصول شش گانه، مبحث اول هایدگر پس از اراثه روش تحلیل وجودی به تفاوت آن با انسان‌شناسی و روانشناسی زیستنده‌شناسی تاکید می‌کند. آن گاه بر همین اساس به تشریح مباحثی چون بودن در دنیا دنیا بودگی دنیا نگرش هرمنوتیکی با دیگری بودن خود بودن خود-روزمره فهم حالت بودن ارتباط زبانی و نهایتاً دغدغه می‌پردازد.