قرار جمعه ها
...مادرم سینی چایی در دست،گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من.
خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا. لب پاشویه نشست.
پدرم دفتر شعری آورد،تکیه بر پشتی داد،شعر زیبایی خواند و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
با خودم می گفتم:
زندگی راز بزرگی است که در ما جاریست...
کانون خانواده هایتان گرم گرم ...
امروز، بیستوپنجم ذیالحجه یادآور گذشت و فداکاری اهل بیت است. که پس از سه روز روزهداری، از افطار خود گذشتند تا به درخواست بندهای از بندگان خدا دست رد نزنند. در این فداکاری، درسهای بسیار زیادی نهفته است.
روایت شده است که امام حسن و امام حسین (ع) در دوران کودکی بیمار شدند پیامبر (ص) از آنها عیادت کرد و به امام علی (ع) فرمودند: ای ابالحسن اگر برای فرزندانت نذری کنی خداوند به ایشان عافیت میبخشد. امام علی(ع)، فاطمه (س) و فضه(خدمتکارشان) نذر کردند که سه روز روزه بگیرند تا بیماری حسنین شفا یابد. بچهها بهبود یافتند در روز اول هنگام افطار مسکینی به در خانه آمد و تقاضای غذا کرد. ایشان غذای خود را به او دادند. روز دوم هنگام افطار یتیم و در روز سوم اسیری به در خانه آمدند و آنها غذای خود را به آنها دادند و خود با آب افطار نمودند روز بیست و پنجم ماه ذیالحجه جبرئیل بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد و عرض کرد: ای رسول خدا (ص) آن چه خداوند متعال درباره اهل بیت تو عنایت کرده است، بنگر. فرمود: چه چیزی را بنگرم!
جبرئیل امین سوره انسان را بر آن حضرت قرائت کرد:
«هَل اَتی عَلَی الاِنسانِ حینٌ مِنَ الدَّهرِ... اِنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللهِ لانُریدُ مِنکُم جَزائاً وَ لاشَکوراً...».