برنامه گروه در یکشنبه 19 مهر ماه
دوستان سلام.
برنامه این هفته:
بخش اول: نکته اخلاقی - تربیتی
بخش دوم: جمع بندی اندیشه های دکارت
+ طبق روال گذشته، جلسه این هفته یکشنبه 19مهر ساعت 7.30 در دفتر آقای دکتر نوروزی تشکیل خواهد شد.
+ خوانش آثار نوشته شده در مورد دکارت، به منظور نقد آن بر اساس متون دسته اول نیز توصیه می شود.
خلاصه ای از بحث دوستان در واتس آپ در مورد بند آغازین کتاب «گفتار در روش» دکارت:
- دوستان با توجه به اطلاعاتی که در مورد دکارت دارید نظرتون در مورد این متن چیه؟ «میان مردم، عقل از هر چیز بهتر تقسیم شده است. چه، هر کس بهره خود را از آن، چنان تمام می داند که مردمانی که در هر چیز دیگر بسیار دیرپسندند، از عقل، بیش از آنچه دارند آرزو نمی کنند.»
- عقل بالقوه بین همه درست تقسیم شده است و بالفعل کردنش را خطا می روند. دکارت تلاش می کند که این خطار را از بین ببرد.
- البته از جناب دکارت این انتظار می رفت که تعریفش را از عقل، واضح و شفاف بیان کنند و نسبتش را با ذهن، فکر، اندیشه مشخص نماید.
- بله. دقیقا. و من فکر می کنم علت خاصی برای این موضوع وجود داره.
- چرا دکارت با این همه موشکافی و دقت نظری که داره در مورد ماهیت عقل که موضوع اصلیه سکوت می کنه؟
- سکوت روسو در مورد ماهیت طبیعتی که امیل طبق اون تربیت میشه هم از همین جنسه. ولی به نظرم روسو قابل مقایسه با دکارت نیست.
- البته ماهیت عقل موضوع اصلی دکارت نبود.
-موضوع اصلیش روش درست کاربرد عقله. من کلی تر نگاه کردم: عقل موضوع اصلی دکارته. منظورم اینه که چرا عقل رو که موضوع اصلیشه از حیث ماهیت باز نمی کنه.
- چون ریاضیات که مبنای روش دکارته با ماهیت کاری نداره. دنبال نظم یقینی هست.عقل دکارت عقل ریاضی هست.
- ولی وقتی میگه همه مردم به طور مساوی از عقل برخوردارند نمی تونه منظورش عقل ریاضی باشه.
- چرا نمیشه؟
- برای من زیاد پذیرفتنی نیست که چون عقل مورد نظرش ریاضیه در مورد ماهیتش سکوت کنه؛ با توجه به شخصیت کلیش.
- دکارت مساوی تقسیم شدن عقل را میگه یا زیادی تقسیم شدنش یا متناسب تقسیم شدنش؟
-به نظرم مساوی منظورشه. منظورت از زیادی تقسیم شدن چیه؟
- اما در اول کتابش این طور نگفته بود. مگه این که در کتاب دیگه ش گفته باشه.رضایت مردم از عقولشون دلیل بر زیاده بودنش است.
- ولی دقیقا میگه تنها تفاوت در شیوه استفاده از عقله.
- دکارت میگه هیچ کس آرزوی عقل نمی کنه. خب این نتیجه رو میده که عقل کم ندارند. یعنی این که زیاد دارند.
- منافاتی با مساوی بودن عقل در همه مردم نداره. البته همون طور که گفتی بالقوه مساوی. تفاوتها از وقتی شروع میشه که روشی برای کاربرد عقل انتخاب می کنیم.
- البته مساوی بالقوه می تونه سوال برانگیز باشه. یعنی ما همه انسان کامل بالقوه هستیم. دکارت بالقوه هستیم ولی آخرش نیستیم!
- شاید هم یعنی همه ما انسانها به طور برابر با بهره معینی از عقل به دنیا میایم و بعد این روش ماست که یکی رو دکارت می کنه یکی رو ...! یعنی روش باعث گسترش و کمال عقل میشه. و این که: هر بالقوه ای در هر انسانی بالفعل نخواهد شد.
- به نظرم اگه دکارت زنده بود و با سنت تحلیلی هم آشنا می شد خوب بود!
- ولی دکارت منش متواضعانه ای داشته. شایدم این حرفش از رو تواضع بوده. آدم باید خودش عاقل باشه!
- فکر نکنم صرفا تواضع باشه.
- چون رو موضوعش حرفی نمی زنه و رد میشه. عقل رو به عنوان روش نگاه می کنه. نگاه حجمی و کیلویی که به عقل نداره. روش هم که قابل سنجش نیست.
کلا این که انسان از لحظه تولد بالقوه دارای عقله، وجه مشخصه عقل گرایی یی هست که با دکارت شروع میشه و وجه تمایزش از کسی مث لاک و قصه ی لوح سفیدش.
- و شباهتش با بیکن در کشف خطاهای ذهن
-.....
+ و نظر شما؟؟؟!!!